‘Weet je dat nog Lies?’ zei mijn vader toen ik 7 was. ‘Even op mijn plaatjes kijken’, antwoordde ik steevast. Ik had alle belevenissen als foto’s opgeslagen in mijn geheugen. Als ik ergens aan terugdacht, bladerde ik door alle wit-omkaderde beelden in mijn geheugenbibliotheek. Gek genoeg wist ik in no-time het juiste plaatje terug te vinden. Dat is nog steeds zo. Vraag mij wat iemand dertig jaar geleden aanhad en ik geef je het antwoord zodra ik de denkbeeldige foto weer in het vizier heb. Soms wil ik zo’n foto uit mijn denkbeeldige fotobibliotheek delen met anderen. Maar dat kan dus alleen als ik ze heel beeldend beschrijf. Dat moet lukken!
