Op de verjaardag van mijn broer bel ik mijn moeder om haar te feliciteren met 50 jaar moederschap. Ik hoor dat ze haar wenkbrauwen fronst als ze zegt: ‘hoe kom je daar nou bij, Maarten is uit ’68 dus die wordt pas 50 in 2018’.
En dan valt het kwartje bij mij. Ik ben natuurlijk pas 45. En dat terwijl ik al een jaar denk dat ik 46 ben. Heb dus ineens een jaar over. Daar kan geen jackpot tegenop. Een jaar extra.
En dat omdat ik ergens afgelopen jaar, onbewust een jaartje erbij heb gerekend. Het is eigenlijk net als je klok en wekker vooruitzetten zodat je stiekem langer kunt blijven liggen. Doe ik al sinds mijn negende. Tot grote irritatie van mijn huisgenoten, die steevast te vroeg opstonden hierdoor.
Maar een jaar extra. Wat een heerlijke meevaller. Ik kan me geen beter verjaardagscadeau wensen! 365 dagen om nog meer leuke dingen te doen en zoveel mogelijk te vieren.
Lekker trouwens dat de klok dit weekend ook nog vooruit gaat. Kost een uur maar geeft veel licht. En wat is nou 1 uur op 365 dagen!
Ik zeg: alfa. Maar wel lekker een extra jaartje. En ik nog niet.
Zo is het maar net. Heb jij dus ook een jaartje erbij! Als je het door alfa ogen bekijkt