Waar ben ik in nu weer aan begonnen. Ik zit in het vliegtuig met een koffer vol yogaspullen. Zonder laptop en zonder oplader van mijn telefoon. Een week van innerlijke rust, vegan food, yoga en wellicht schrijfinspiratie. Maar onrustzoeker als ik ben, slaat nu toch enige twijfel toe.
De appjes van goedbedoelende vriendinnetjes maken het niet beter. ‘Echt niks voor jou, bijzondere keuze, heb je een burn-out, of midlifecrisis? Nee en nee. Ik ben gewoon benieuwd of innerlijke rust meer energie geeft en extra schrijfinspiratie oplevert. Vandaar deze ogenschijnlijk onlogische keuze.
Om alvast wat te wennen aan de sfeer die ik me voorstel, heb ik onderweg de Psychologie en Yoga gelezen. De Yoga ruil ik met mijn vliegtuig buurvrouw voor een National Geographic. Het is niet de meest recente zegt ze erbij. Het voelt als een prima ruil. Even later heb ik ‘m uit en valt mijn oog op de advertentie: bestel nu de nieuwe kalender. Het meisje met de groene ogen op de cover kijkt me indringend aan. Ik kijk naar de datum: december 2001.
Maar ach wat maakt het uit. Ik ga een tijdloze week tegemoet. Zonder deadlines, zonder ambities. Alhoewel ik toch voor de zekerheid mijn hardloopschoenen in mijn handbagage heb gepropt. Stel dat ik door alle rust rust uit balans raak…
Namaste en wordt vervolgd