Of ik ooit iets kwijtraak? Nou soms. Maar op een of andere manier ben ik ervan overtuigd dat alles wat je verliest, altijd weer terugkomt.
Zo verloor ik mijn iPhone tijdens een weekendje skiën. Na kansloos speuren in de sneeuw vroeg ik in een vaag koffietentje naar de lost en found aldaar. “What did you loose” vroeg het koffiemeisje “my green iPhone”. Ze lacht en trekt een laatje open: mijn groene iPhone 🙂
En laatst mijn bankpasje tijdens het schoolreisje van Lynn. Ik laat mijn adres achter bij de balie van het pretpark. Een dag later zit het pasje al in mijn brievenbus. Met een alleraardigst kaartje van een meneer uit Emmen erbij.
De telefoon van mijn oudste die mijn kwijtraak-gen heeft geërfd. Verloren, ook ergens op de piste. Ik bel haar nummer: “Bonjour, c’est l’école de ski”. Gelukkig spreek ik mijn talen.
Vorige week nog verloor ik Manou’s kettinkje dat ik tijdens het hardlopen voor haar zou bewaren. Kon ze het tenminste niet kwijtraken! Vandaag even gegoogled: en ja natuurlijk heeft iemand deze vondst al op internet gepost. Niks geluk, gewoon vertrouwen op de eerlijke vinder. Probeer het maar, het werkt echt!
Beschermengeltje!
Ja ik denk dat dat het is. Maar je moet je beschermengeltjes ook koesteren!