‘Prince is dood’, hoor ik mijn moeder gisteravond aan de andere kant van de lijn zeggen. Mijn kinderen horen het ook. Mijn moeder heeft namelijk een vrij lage, luide whiskystem die door alle gangbare barrières heengaat.
Mijn dochters kijken verschrikt op. ‘Prins Willem Alexander? Nee, niet net voor Koningsdag toch. En wat zielig voor Maxima en de prinsesjes’.
‘Nee prins Willem is koning jongens’! Opgelucht zakken ze terug in de bank.
De echte Prins is dood. Prins Prince.