Comment tu t’apPELLEs? Je m’apPELLE Pellè. Ja ik heb Frans gestudeerd. En een paar zinnetjes blijven dan hangen. Ineens begrijp ik waarom dit de eerste zin is die je leert!
Pellè scoort altijd, liefst in de laatste minuut. Net weer! Italië door. Pellè, Pelé, het zit ‘m in de naam. Slechts een klein accent onderscheidt deze twee toppers van elkaar. Scoren en ‘held van het veld’ zijn. Voor altijd.
Je m’apelle TrueLies. Heb je niks aan. Je maakt pas naam als je scoort. Liefst met je voet. Maar als niemand het ziet, mag het ook met een arm of een hand of misschien wel met een pen zijn. Blijven schrijven dus!
Ik had mijn zoon trouwens zeker Pellè of Pelé genoemd. Maar ja, ik kreeg drie dochters.