Op vakantie zijn spinnen. Dat is een feit. En al helemaal als je een weekje met je dochters gaat bivakkeren in een ruïne. Nu zet ik je misschien op het verkeerde been door het woord ruïne. In ons geval was het echt een schattig, knus huisje in een bergwand aan een prachtige rivier ergens in Zuid-Frankrijk. Een heerlijk verblijf voor mensen en… spinnen. En spinnen vinden wij nu eenmaal geen pretje.
Ik ben namelijk geboren en getogen in een oude pastorie in het dorpje Made. Zo’n oude pastorie heeft oude plinten en kelders. Logisch dat daar afschrikwekkende spinnen in huisden. ‘Die spinnen zijn bang voor mensen,’ zo zei mijn vader. Toch lukte het die spinnen om mij keer op keer een kleine hartverzakking te bezorgen door bijvoorbeeld op de muur in de wc te gaan zitten. Precies daar waar ik ze in de spiegel kon zien. Om daarna te beseffen dat ze dus vlak boven mijn hoofd zaten. En even tussen ons: dat waren echt geen kleintjes, geen hooiwagens. Dat waren serieuze dikke, vette, zwarte spinnen. Formaat vogelspin. Dus vergeet het woord ‘spinnetjes’ en denk aan angstaanjagende harige geleedpotige monsters die je echt niet wilt tegenkomen.
Kriebels kreeg ik ervan. Bij het idee alleen al dat zo’n monster op elk moment op elke denkbare plek kon opdoemen. In een stapeltje was, op de hondenmat, of zomaar ineens uit een ooghoek zag ik ‘m voorbijrennen.
En deze spinnenfobie heb ik helaas aan mijn dochter doorgegeven. Alleen maakt zij van jongs af aan geen onderscheid tussen de bijna microscopisch minuscule spinnetjes en mijn vogelspinachtige joekels. Elke gil of schreeuw is dan ook in de overtreffende trap hartverscheurend en angstaanjagend tegelijk. Dus ren ik keer op keer, laconiek met drie treden tegelijk de trap op. Waar zit het zespotige schatje deze keer? Tot ik naar boven kijk en een reuzemonster ontwaar. Ik verman mezelf en koelbloedig gooi ik de spin met een handdoek naar beneden om ‘m met één grote ferme stap te vermorzelen.
Als held word ik toegejuicht en heel even vindt mijn dochter dat ik echt een fantastische moeder ben. Heel even dan.