Dat songfestival kan me gestolen worden. Wat een poeha, opsmuk en heel veel valse noten. En als ik zelfs vind dat iets vals klinkt, dan is het echt zo. Ik zing namelijk ‘Zuiver Vals’ zoals een aardig vriendinnetje dat altijd noemt. Dat betekent dat je nooit, maar dan ook nooit een noot goed zingt. En zoals ze zei: ‘dat is best knap. Zeker als je dat ook doet bij meezingers’. Nou ja, duidelijk: ik doe dus nooit mee aan het Songfestival en kijk er eigenlijk ook liever niet naar.
Totdat een vriendinnetje me gisteren de spontane standup song van Amir en een klein beetje Douwe Bob liet zien. Backstage in de coulissen van het Songfestival! Dat is dus het podium voor de enige echte sterren van het festival. Wow wat een heerlijke uitvoering van ‘Une Belle Histoire’ van Michel Fugain. Muzikaal vast niet hoogdravend maar ik kreeg in elk geval weer eens tranen in mijn ogen. En dat gebeurt me niet vaak!
‘Pure Melancolie’, zeggen de Fransen! En dan met een glimlach.
Wel even kijken natuurlijk!