Het leuke aan interimmen is dat ik telkens weer een kijkje in de keuken krijg bij verschillende bedrijven. En inmiddels weet ik wel een beetje hoe de hazen zoal lopen. Toch blijf ik me regelmatig verbazen over ingesleten gewoontes die de kwaliteit van de werkzaamheden niet altijd ten goede komen.
Neem de powerpoint-passie. Hiermee doel ik op de ouderwetse powerpointslides die nog steeds gelden als belangrijkste instrumenten om plannen te presenteren. Liefst een paar slides waar de hele strategie in wordt gepropt. Zo’n slide die je laat duizelen. Helemaal als een monotone stem je er doorheen praat.
Waarom deze powerpointslides nog zo hoog scoren? Nou dat vinden bepaalde gremia -dat woord gebruiken ze echt- enorm belangrijk. Waarom? Daarom!
Om vervolgens met zijn allen naar een onoverzichtelijk tafereel vol bullets, pijlen en bollen met hele kleine ieniemini-lettertjes te kijken en te concluderen dat je door de bomen geen sprankje bos meer kunt zien. Terwijl de gremium-manager er stralend doorheen loopt, knikken twintig deelnemende zoom-gezichten goedkeurend. In de chat bevestigen ze dat nog eens door massaal hun duimpjes op te steken.
En om de chaos compleet te maken, krijg ik de vriendelijke doch dringende opdracht om deze slide even in het Engels te vertalen. Waarom? Omdat we dat nu eenmaal altijd zo doen. De stuurgroep communiceert altijd in het Engels. We zijn immers een ‘corporate organisation’. Ik vat het even samen: ‘we moeten een vrij complexe communicatieboodschap aan hele specifieke en kwetsbare doelgroepen overbrengen op onze Nederlandse klanten. Om deze boodschap tot in de puntjes te verfijnen, vertalen we ‘m naar het Engels en gaan hier dan massaal in steenkolen Engels over discussiëren. Helder? Of beter clear?
Wie verzint dit? Ik hoop niemand, nobody. Ik geef de gremium-manager twee opties.
Of je stuurt alle medewerkers naar de nonnen in Vught om daar native Engels te leren spreken en schrijven. Of je communiceert in het Nederlands. Dat is voor de meesten al moeilijk genoeg.
Good luck!